به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام و المسلمین حمیدرضا شریعتمداری، عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی آورده است: ضمن قدردانی از بذل اهتمام مردم و مسئولان کشوری نسبت به مقابله با کرونا که ضروری می نماید، از مسئولان عالی کشور و نیز توده مردم، به ویژه رسانه ها و همه نخبگان و فرهیختگان انتظار می رود که مراقب کرونازدگی ذهن و دلشان نیز باشند!
متن کامل این یادداشت بدین شرح است:
از کرونا تا کرونازدگی!
کرونا یا کووید ۱۹ حتما ویروسی است اپیدمیک که باید جدی گرفته شود. خطرناک بودن آن نه فقط در میزان مرگ و میر ناشی از آن(که بسا از برخی ویروس ها کمتر است)، بلکه در سرعت فراگیری اش، نسبتاً ناشناخته بودنش، احتمال جهش آن و نیز مجهز نبودن دنیا در برابر آن است.
با این همه، در کشوری چون ایران، که از زمین و آسمان، آماج و میزبان انواع بلاهاست، در کنار انواع مدیریت ها، باید در توزیع توجه به انواع بلایای طبیعی و ساختگی، نیز مدیریت هوشمند و اخلاقی ای را اِعمال کرد.
در روزهایی که کرونا در بخش های زیادی از کشورمان در حال طغیان و سرکشی است، متاسفانه، در برخی از مناطق کشورمان که احیانا کرونازده هم هستند، شاهد زلزله(در منطقه مرزی قطور در آذربایجان غربی)، سیل (در لرستان) و حمله ملخ ها (از راه استان بوشهر) هستیم.
ضمن قدردانی از بذل اهتمام مردم و مسئولان کشوری نسبت به مقابله با کرونا که ضروری می نماید، از مسئولان عالی کشور و نیز توده مردم، به ویژه رسانه ها و همه نخبگان و فرهیختگان انتظار می رود که مراقب کرونازدگی ذهن و دلشان نیز باشند!
کرونازدگی یعنی تمرکز بر یک پدیده و بلیه و غفلت از دیگر بلایا. همه باید مراقب باشیم که تمرکز بر کرونا، مانع توجه و رسیدگی به زلزله زدگان قطورِ خوی نشود که گرچه به تلفات جانی نینجامید، اما خسارات مالی فراوانی را برجانهاد.
قطور که از مهم ترین مبادی ورود به ترکیه(وان) و مسیر ترانزیت ریلی به اروپاست، زیستگاه مردمانی سخت کوش و البته نابرخوردار است. مناطق مرزی و کوهستانی آذربایجان غربی، به ویژه در اطراف خوی و سلماس، به دلیل تنوع قومی و مذهبی ای که دارد و نیز به دلیل محرومیت های تاریخی، نیازمند عطف توجه بیشتر مسئولان است.
مقایسه وضعیت این منطقه با شهر وان ترکیه که از قِبل تجارت و سیاحت ایرانی ها در سال های اخیر به رونق رسیده است، میزان کم کاری ما را نمایان می سازد و این در حالی است که ظرفیت و پیشینه تاریخی و فرهنگی شهرهایی چون خوی و سلماس هرگز در طرف ترکیه وجود ندارد. شمس تبریزی و همه عالمان برجسته خوی و سلماس در تاریخ معاصر در کنار بازار و مسجد تاریخی خوی و جاذبه های طبیعی همچون آبگرم های بی نظیر این منطقه و معادن عظیم سنگ های قیمتی، در کنار مردمان سختکوش و مهربان این دیار، همه و همه ضرورت توجه بیشتر به این سرزمین را دوچندان می کند.
بنده که قم نشینِ کرونازده هستم و همین چند سال پیش مهمان محبت مردم شریف آذربایجان غربی، به ویژه مردمان سلماس، خوی و قطور بوده ام، از همین دیار کریمه اهل بیت، همدردی خودم را با مردم شریف آن سرزمین اعلام می دارم.
ما، درس خوانده های حوزه قم که سال ها با نام و خاطرات مسجد سلماسی(مدرَس امام خمینی و تنی چند از عالمان برجسته معاصر)، مانوس بوده ایم و شهر خوی برایمان یادآور نام های بزرگانی از میرزاحبیب الله خوئی شارح معروف نهج البلاغه تا آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خوئی، استاد مراجع معاصر است، نباید و نشاید که از درد و رنج مردمان آن دیارهای عالِم خیز، غافل شویم، همانطور که سیل لرستان و دیگر مصائب ایران سرافراز را نباید مغفول بداریم.
اطمینان داریم که با لطف و مدد حق، و با تکیه بر عمق و ظرفیت تاریخی، دینی و فرهنگی ایران بزرگ، بر همه مشکلات و مصیبت ها فائق آمده، با تدبیر و امید، شاهد رونق و قوت ایران و اسلام باشیم!
انتهای پیام ۳۱۳/۱۷
